babasıyla iyi anlaşan kız

t:babasıyla iyi anlaşan, çoğu derdini anlatabilen bazı zamanlarda da çizgiyi bozmadan yakın arkadaş gibi aralarında espri yapabilen kızdır. (bkz: imrenilen insanlar )

babamla ne çok iyiyim ne çok kötüyüm. arada bir yerde ilişkimiz var

annemin babama sürekli "çıkar bunu iyice tepene" demesi bence iyi anlaşıyoruz anlamına geliyor. kendisine kesinlikle saygı duyuyorum ama aynı zamanda yanında dibine kadar saçmalayabiliyorum, bazen bokunu çıkarıp kendisi tarafından uyarılsam da. ayrıca kendi ayaklarımın üzerinde durabilmem ve evlenince kocamın eline bakmamam için bana "erkek işlerini" bile öğretti; arabanın lastiği değiştirebiliyorum, yağından suyundan anlıyorum, boya badanadan da az çok anlarım, matkap kullanmasını çivi çakmasını da bilirim vs vs. yalnız kimseyle dertleşemediğim için kendisiyle de dertleşemiyorum bu tamamen benden kaynaklanıyor ama kendisine sonsuz güveniyorum ne zaman olursa olsun konu ne olursa olsun herzaman yanımda olduğundan olacağından eminim. hani bir söz vardır "baba çınar ağacı gibidir meyvesi olmasa bile gölgesi yeter" işte tam da böyle.

hiçbir erkekten medet ummaz,sevgi boşluğuna düşmez eskiler der kız babaya oğlan anaya

hep çok özenmişimdir babasıyla arası çok iyi olan arkadaşlarıma ve bende en eksik nokta da baba sevgisi belki. allah başımızdan eksik etmesin ama baba sevgisini dışarıda aratmasın kimseye allahım. ne kadar kendi başıma güçlü olmayı olmayı öğrendiysem de hep bi yerlerden kırıldım ufalandım

Dışarda böyle kızlar görünce yüzümde buruk bir gülümseme oluyor.

böyle başlıklar açmasınız şey arkadaşım çok üzülüyormuşta…

Biz bundan olamadık maalesef. Bazı şeyleri değiştirmek güç oluyor.

Bu başlığa hiç bir zaman bir şey yazamayacağım gerçeği..

Bize nasip olmadı ondan

lisede haftasonları kursa giderdik. bi arkadaşımın evi okula çok yakın olduğu için beni evine davet etmişti sabah kursumuz iptal olduğu için. babası da evdeydi. şakalaşmalar sevgi sözcükleri sarılmalar ardı ardına ve durmak bilmeksizin. sonra o müthiş soruyu sormuştu babası bana "sen de babanla böyle misin" orospu çocuğu seni, sövmeyeyim diyorum ama buna da sövülmez mi yani. bu nasıl mal bi soru. resmen çocukları üzmek için böyle bir şey yaptığına bile inanıcam yani. gerizekalı herif.

Bir gün yolda yürürken babam seslendi bana. Ben durunca yanıma geldi. Adet yerini bulsun diye nereye gittiğimi sordu. Sonra babam "illa gel çay kahve ısmarlayayım sana" derken yanımıza bir adam geldi koşarak. Gözleri parlayarak "ben size bayılıyorum arkadaş gibisiniz." dedi ve gitti. Şimdi görsem tanıyamacağım bir adamın sözü sayesinde emin olmuştum babamla olan ilişkimizden. İyi ki var.

Bence çok abartılıyor bu ilişkiler, bu hayata yalnız geliyoruz ve iyi bir aile bir lüks. İnsan kendini yetiştirmeli ve bu eksiklikleri kendisi kapatmalı. Ailesi mükemmel olsa yine bir bahane bulurdu çoğunuz mutsuz olmak için.

Buruk gülümseme sebebi ama yine şükür en azından hayatta

Babamla iyi anlaşırız. Hatta benimle ekstra arkadaş gibidir. Arkadaş dediysem cıvık bir ilişkimiz yok öyle de düşünmeyin. Seviyeli bir arkadaşlığımız var saygı sınırlarını aşmadan. Ben onun sağ koluyum resmen. İşinden dolayı şehir dışında hep ama benimle konuşmadığı 1 gün bile yok. İşlerinden dolayı benimle iletişim halinde olmak zorunda. Sağ koluyum derken şaka yapmıyordum yani. Onun İstanbul’daki ayağıyım ben. Bu sebeple evin de babasıyım aslında. Her şeye bilsen koşmak zorunda. Hem ablayım hem kardeşim hem babayım hem evladım bir evin içinde. Bazen babamla abim arasındaki köprüyüm bazen annemle babam arasındaki bazen kardeşlerimle babam arasındaki. Bazen değil be her zaman. “Bilsen babamla/babanla konuş şunu hallet bana haber ver” benim her gün duyduğum cümlelerden biri. Yine de babamın arayıp bilsen nasılsın bugün neler yaptın falan filan diye günlük sohbet için aradığını hatırlamam. Hep bi görev alışverişi vardır yani. Bazen bunun da isyanını yapıyorum ama gülüp “ kızım günde on defa konuşuyorum seninle “ diyo dhdhhd Velhasılıkelam, babamla aramdaki ilişki aslında süper ama buna süpermiş gibi bakmıyorum. Bunu düşünmüyorum. Böyle şeyler karşıma çıkınca güzeliz yaa biz diyip maşallah diyip hatırlıyorum kendi kendime. Yine de bu güzel ilişkimize rağmen aslında en büyük yaralarımı babam açtı. Farkında bile değil, ben de değildim. Sonradan fark ettim. Ama kendi yaralarını kendi sarabilecek güçte bir evlat olmamı da sağladı. Beni böyle yetiştirdi. Ya da yetişmek zorunda mı kaldım? sorgulamıyorum bunu. Birbirimize karşı dile getirmiyoruz pek ama onu çok seviyorum. Onun da beni sevdiğini biliyorum. Bana kıyamayışından anlıyorum. Onu suçlamadım da. Anlamaya çalıştım. Çözdüm yani :) böyle de biraz garip oluyyo düşününce. Bende açtığı yaraların farkında bile değil, benim o yaraları sardığımın da. Shshsh kendi kendime yaşayıp gidiyorum ulan shshs. Neyseee ben bu entryi yazarken o yola çıkmış bile gelmek için. Özlemiştim. Gelsin de biraz takılayım :) beni biraz masraflı görüyor da gelsin daha fazla masraf yapalım shhshsh

ben o babasıyla anlaşabilen kızlardanım. hatta biz üç kardeş full babacıyız. hataları var çok kızdığım ama hep bizim için çabaladı, bunu hiç unutmayız, unutmayacağız da. hayatında hep ön planda biz vardık onun. hala daha öyle. ama üzülmeyin arkadaşlar. biz de annemle hiç anlaşamazdık mesela. babamın tam tersiydi. cehenneme çevirdi evi. hala anlaşamayız. ben de annesiyle anlaşan kızlara imrenirim. allah bi yerden alıp diğerine veriyo demek ki. ikisiyle de anlaşamayanlar napsın :(

Mervelerde kalmayan kızlardır.

Babanızla nasıl iyi anlaşabiliyosunuz ya? Herşeyi kavgaya sürüklemeye meyilliler genelde.İyi anlaşan birini gördüğümde çok şaşırıyorum çok mutlu oluyorum ama içimizde de bi burukluk olmuyor değil